پایان دوره شیرین نوآموزیت...

دوره پیش دبستانیت که رسیدنش برای ما وهمچنین خودت آرزویی بود به چشم بر هم زدنی به پایان رسید ...

همیشه روز آخر مدرسه دلم میگرفت وکلی  از اینکه از دوستام جدا میشدم بغض داشتم واشک امونم نمیداد "ولی انگار با گذشت اینهمه سال مامان هنوز این عادت رو ترک نکرده بود وچند روز قبل از جشن وهمچنین روز جشن بغض تو گلوش همراهش بود با این تفاوت که الان دیگه مثل اون سال ها جرات جاری کردنشون رو نداشت "ولی دختر کوچولوی احساساتی مامان  روز قبلش کلی برای مادر اشک ریخت و سیل اشک های مادر رو هم روونه کرد .

گاهی بعضی اشک ها تو بغل بعضی آدم ها عجیب میچسبه"اشک اون روز هم تو بغل دختر کوچولوم که حالا انقدر بزرگ شده بود که احساساتش رو با مادرش تقسیم میکرد دلم رو عجیب سبک وقرص کرد "دلم گرم شد به دختری که دیگه حسابی رفیق تنهاییهام شده...

مثل همیشه روز جشن ستاره ای بودی برای خودت عزیزم  "با دوستات گفتی وخندیدی وباز هم از کش مکش های بچه گانه دور نبودی وحسابی روز آخری از خجالت همدیگه در اومدید ولی در کل روز خوبی بود بعد از اومدن عمو موسیقی حسابی با دوستات رقصیدی ودر آخر تقدیر نامه هاتون رو از دست مدیر  مرکز گرفتید وجشن اون روز با تمام خاطراتش تموم شد.

جشن پایان دوره پیش دبستانی5/3/93(پیش دبستانی گلهای زنبق)

در آخر ثبت تصویری خاطره آخرین اردوی پیش دبستانیت...

سیب لبخند لباتون سرخ باشه الهی...